Mide

MİDE: Mide görmek; ömür ve rızkla tâbir olunur. Mi­deyi sağlıklı görmek hayırdır. Bunun aksi ise ecele delâlettir.

Câbir’ül Mağribi buyurmuştur ki: Mide görmek; ba­ğırsak görmek gibi tâbir olunur. Evlâda nispet edilir.

Ebû Said’ül Vâaz’a göre midesini elinde tutanın rızkı, eline girer. Mideyi yaralı ve çıbanlı görenin kendisi veya çocuğu, hastalıklı bir Ömür sürer. Midesini yıkanmış gören; tevbe eder, haramdan kaçınır, iki midesi olduğunu görenin bir evlâdı daha olur. Fakirse, eline haram mal geçer. Tüccarsa tamahı artar. Büyük mide, geniş rızktır. Küçülmesi aksidir. Şiş ve hastalıklı mide; geçim zorluğu veya evlât sebebiyle üzül­mektir. Midesini çıkarıp atan, hırs ve tamahtan kurtulur. Birine mide veren, onun geçimini kolaylaştırır. Birisinin kendisine mide verdiğini gören, geçimi hususunda ondan yardım görür.

îbn-i Kesir ve Nâfi’nin beyânlarına göre mide, dünyâ hırsıyla tâbir olunur.